Het Amerikaans
Mensenrechten systeem staat onder druk, maar het was, is en blijft zo
belangrijk dat er een laatste instantie is voor de slachtoffers van grove
mensenrechten schendingen en dat ze ergens terecht kunnen als hun eigen land
hen in de steek laat.
Persoonlijk heb ik de
zaak van Macarena Gelman veel gebruikt voor mijn werk, de uitspraak vormt een
hoeksteen voor het 'recht op de waarheid', maar achter iedere zaak en uitspraak
vind je verwoeste levens, levens die voor altijd getekend zullen zijn.
Op mijn reis naar
Cacarica heb ik Mirta leren kennen, één van de 'Madres de la Plaza de Mayo',
oftewel één van de moeders waarvan de kinderen tijdens de dictatuur zijn
verdwenen. De dochter van Mirta was zwanger toen ze verdween, Mirta weet dat ze
een kleinzoon heeft, geboren in gevangenschap, maar waar hij is en of hij nog
leeft, weet ze na al die jaren nog steeds niet... de zoektocht en de strijd
voor de waarheid en voor gerechtigheid gaat door en ook al is ze al ver in de
90 ze reist nog steeds de wereld rond, om haar verhaal en het verhaal van haar
dochter en kleinzoon te vertellen en andere slachtoffers bij te staan in hun
lijden, tot in de jungles van Colombia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten